شعر:رضا أنور
*****
عديت عا البحر لقيته حزين
مليان بهموم معرفش لمين
والشكوى العايمه بقالها سنين
ملقتش ولا شئ بيريحها
انا ميلت بروحي شمال ويمين
ولقتني بتوه ويا التايهين
علي شط رماله وكام صخره
الشبكه المطروحه مجروحه
بتئن وتبكى سنين وسنين.
وحشتني الضحكه اللى تكركر
والمشي بكورنيش مليان عاشقين
الناس ملضومه بمخاوفها
مخنوقه ولا حد شايفها
ماشيين بخطاوى بتتحنجل
مع ان الكل من معارفها
وبوسط البحر الكام قارب
والكل بعيد مش متئارب
من كتر الخوف اللى مراقب
محسوب فى حياتنا انه خلاصنا
طب مين فى حياتنا مكملها
ومين علطول بس فاكرنا
ومين كما هو صاحب صاحبه
الحسبه بسيطه ومعروفه
موجوده خطوطها وبكفوفك
فانصيحتي.
شوف اللى بس يشوفك
ده البحر حزين
.
ا
